سخنی با خوانندگان

هنر عاشیقی هنری است که در آن شخص عاشیق» به صورت هنرنمایی تک نفره یا به نوعی استندآپ به داستان سرایی ،آواز ،نوازندگی شاعری و … می پردازد. هر چند در سده های اخیر در برخی مناطق عاشیقی نوازندگان دیگر نیز عاشیق را در این
هنرنمایی یاری میکنند.

با توجه به شواهد و یافته های باستان شناسی منشاء و خاستگاه هنر عاشیقی ایران قدیم بوده است. بنابراین این هنر اصیل که حدوداً در ۱۲ کشور جهان رایج است. ریشه در تاریخ و فرهنگ کشور عزیزمان داشته و سرچشمه اصلی آن ایران میباشد. مسئله مهمی که شاهد آن هستیم در این اواخر هنر عاشیقی قدم در ورطه فراموشی گذاشته و نزدیک است از محافل هنری و اذهان عمومی به تدریج حذف شود. با احساس این خطر جبران ناپذیر فرهنگی و هنری با راهنمایی و همکاری بنده و انجمن فرهنگی و هنری عاشیقلار آذربایجان شرقی و خانه عاشیقهای ایران تیمی متشکل از
متخصصان این ساحه در طول سه سال اخیر به تألیف و چاپ دانشنامه ای ۶ جلدی با نام «دانشنامه هنر عاشیقلار نموده است. هدف از تألیف این مجموعه صیانت از میراث فرهنگی گذشته و حفاظت از داشته های غنی این مرز و بوم است.

در جلد اول دانشنامه مذکور که در دست دارید به تاریخ ادبیات و موسیقی هنر عاشیقی پرداخته شده و در جلد دوم آن زندگینامه حدوداً ۲۸۵ تن از اوزانها، عاشیقها و شاعران بنام ادبیات عاشیقی از صدر اسلام تاکنون آورده شده است. جلدهای سوم چهارم و پنجم و ششم این مجموعه شامل نت ١٤١ قطعه از آهنگهای عاشیقی می باشند که برای اولین بار به صورت یکجا ارائه میشوند.